زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

شهرت عملی متأخرین





شهرت عملی متاخرین به رواج عمل به روایتی توسط عده زیادی از فقهای متاخّر از عصر امامان علیهم‌السّلام اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



شهرت عملی متاخرین، در موردی است که اشتهار عمل به روایت صدور فتوا به استناد آن در میان جمع زیادی از فقهای متاخر محقق شده باشد.

۲ - مراد از فقهای متأخر



«فقهای متاخر» فقیهانی هستند که اجتهاد را به طور گسترده به کار می‌گرفتند؛ یعنی به کمک ادله نقلی ، ادله عقلی ، اصول عملی و ضوابط و قواعد کلی، به اجتهاد می‌پرداختند و حکم موضوعات جدید و مصادیق مستحدث را که در مورد آنها نصی وجود نداشت، استخراج می‌نمودند؛ به خلاف قدما که در فتاوای خود به متن روایات بسنده می‌نمودند به آنها تعبد داشتند و دامنه اجتهادشان محدود بوده است.

۳ - آغاز زمان فقیهان متاخر



درباره آغاز زمان فقیهان متاخر، اختلاف است، اما زمان « علاّمه حلّی » به بعد را به طور قطع می‌توان عصر ظهور «فقهای متاخر» نامید. البته برخی، شروع آن را از « ابن ادریس » به بعد می‌دانند.

۴ - حجیت شهرت عملی متاخرین



گروهی از علما ، شهرت عملی متاخرین را فاقد حجیت دانسته‌اند؛ یعنی نه آن را جابر ضعف سند و نه کاسر صحت آن می‌دانند.
[۲] انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۴۱۷.
[۴] مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۲۷۷.
[۵] الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ج۲، ۱، ص۲۷۳.


۵ - عناوین مرتبط



شهرت عملی.

۶ - پانویس


 
۱. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۴۲۴.    
۲. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۴۱۷.
۳. فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۳، ص۱۵۳.    
۴. مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۲۷۷.
۵. الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ج۲، ۱، ص۲۷۳.


۷ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۸، برگرفته از مقاله «شهرت عملی متأخرین».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.